تأمین مالی بازار بدون ایجاد تورم با سامانه ملی سَککوک

عصر بانک؛این روزها در خبرها از سامانه ملی سَککوک زیاد شنیده‌ایم، در این سامانه، توسط برات الکترونیک، هدایت هدفمند منابع در جهت ارتقاء و تسهیل تعاملات تجاری داخلی و بین‌المللی واحدهای کوچک و متوسط انجام می‌شود. از جمله مزیت‌های رقابتی سَککوک، بکارگیری روش‌های مدرن ارتقاء بازار با مدیریت زنجیره تأمین، بکارگیری موثر الگوهای گردش اعتباری و روش‌های مدرن تأمین مالی زنجیره تأمین و ارائه روشهای مدرن مدریت لجستیک است. ما برای آشنایی بیشتر با این سامانه و نحوه عملکرد آن با دکتر فردوس باقری،  مدیرعامل و عضو هیئت‌مدیره شرکت توسعه تجارت الکترونیک نگین توسن گفتگو کردیم که شما را به خواندن این گفتگو در ادامه دعوت می‌کنیم:

 

فردوس باقری در ابتدای این گفتگو شرکت توسعه تجارت الکترونیک نگین توسن را اینگونه معرفی کرد: شرکت در سال 94 پایه‌گذاری و در سال 95 راه‌اندازی شد و در حال حاضر به عنوان یکی از اعضای مجموعه توسن فعالیت می‌کند. تمرکز اصلی ما در شرکت توسعه تجارت الکترونیک نگین توسن ارائه خدمات در قالب پلتفرم B2B است که به‌تبع نیازهای امروزی، خدمات B2B2C نیز به آن اضافه شده است. ما همچنین سعی کردیم روابط را با بنگاه‌های بزرگ اقتصادی در قالب شرکت‌های مستقل دنبال کنیم. در ذیل این شرکت یک شرکت با دانشگاه آزاد اسلامی تحت عنوان بازار الکترونیک نگین آزاد تأسیس کردیم که وظیفه آن ایجاد پلتفرم فن بازار دانشگاه و تدارکات دانشگاه برای 450 واحد دانشگاهی برای تأمین مایحتاج واحدهای دانشگاهی است که در قالب تنخواه، مواد مصرفی نظیر کاغذ و سایر مواد خریداری می‌شود. بعد از این، پروژه دیگری تحت عنوان بازار هوشمند سینا، مشترکاً با بنیاد مستضعفان راه‌اندازی شد که وظیفه اصلی آن ایجاد پلتفرم  B2B و راهکار B2C برای فروشگاه‌های سینا است که یکی از بخش‌های اصلی آن دیجیتالی کردن فروشگاه زنجیره‌ای سینا است.

 

فردوس باقری در معرفی سامانه سَککوک گفت: ما در شرکت توسعه تجارت الکترونیک نگین توسن  پلتفرمی را ایجاد کردیم به نام سامانه کشوری کسب‌وکار به کسب‌وکار که به اختصار سَککوک نامیده شد.در این مسیر با مجموعه سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی وارد تفاهم شدیم تا خدماتی را در قالب پلتفرم سَککوک و از طریق برات الکترونیک به SMEها ارائه دهیم. در حال حاضر این پلتفرم برای معاملات اعتباری بنگاه‌های کشور قابل استفاده است. وظیفه این پلتفرم این است که خدمات مدیریت زنجیره تأمین، تأمین مالی زنجیره تأمین و مدیریت لجستیک را در بخش B2Bعرضه کند.

 

 

وی افزود: این خدمات برای کسب‌وکارهای کوچک و متوسط در قالب ایجاد زیرساخت خرید اعتباری فروشگاهی، خدمات زنجیره تأمین و SCF و مدیریت لجستیک ویژه سازی شده است و با تعاملی که با مجموعه صندوق ضمانت سرمایه‌گذاری صنایع کوچک انجام دادیم، ضمانت‌نامه‌های ویژه‌ای برای کسب‌وکارهای کوچک و متوسط برای تسهیل خرید آنها تأمین می‌شود. کسب‌وکارهای کوچک و متوسط کشور،  بنگاه‌هایی هستند که به دلیل کوچک بودنشان، ضریب نفوذ فناوری اطلاعات و استفاده از ابزارهای پیشرو در آنها محدود است و کمتر در ساختار فناوری اطلاعات سرمایه‌گذاری کرده اند. ما سعی کردیم در اینجا مجموعه‌ای از خدمات را از طریق شرکت‌های دانش بنیان و دیگر شرکت‌ها به کسب‌وکارهای کوچک و متوسط عرضه کنیم و آموزش، ارائه نرم‌افزارهایCloud  مثل نرم افزارهای حسابداری، انبارداری، بازاریابی و مدیریت لجستیک از جمله خدماتی است که از طریق بنگاه‌های دیگر در این پلتفرم به آنها عرضه می‌شود.

دکترشاپورزارعی - دکتر شاپور زارعی 


باقری با اشاره به تأمین مالی به عنوان یکی از چالش‌های اصلی شبکه بانکی گفت: یکی از مهم‌ترین چالش‌های کسب‌وکارهای کوچک و متوسط بحث تأمین مالی است که به دلیل رویکرد شبکه بانکی، در اغلب مواقع وابسته به حجم سرمایه ثبتی و دارایی بنگاه ها است، یعنی بانک از یک کسب‌وکار کوچک یا متوسط درباره این اطلاعات سؤال می‌کند و می‌خواهد از طریق الگوریتم‌ها و نظام‌های موجود در شبکه بانکی اعتبارسنجی را انجام دهد. درصورتی‌که ما بر روی تأمین مالی زنجیره تأمین و تأمین مالی کسب‌وکارهای کوچک و متوسط بر مبنای توان خریدوفروش آنها در معاملات تمرکز کردیم. برای این موضوع مفهومی به نام برات الکترونیک را با کمک بانک ملی ایران، مرکز امضای هوشمند ارتباط آینده و راهنمایی‌ها و مشورت‌های خزانه‌داری کشور، در سامانه به کار گرفتیم. برات الکترونیک برای اولین بار در کشور اجرایی شده است . این کار طبق مطالعات و پژوهش های صورت گرفته طی سال های 87 تا 93 در کشور انجام شده و زیرساخت‌های لازم آن در قانون تجارت و قانون تجارت الکترونیک وجود دارد.

 

مدیرعامل شرکت توسعه تجارت الکترونیک نگین توسن در تشریح این راهکار گفت: آن چیزی که در کل دنیا در قالب تامین مالی زنجیره تأمین نامیده می‌شود، بحث فکتورینگ (factoring) و ریورس فکتورینگ (reverse factoring) است که در زنجیره تأمین بدون نیاز به ابزار جدید در دنیا انجام می‌شود. اما ما با توجه به ضرورت پایبندی به اصول بانکداری اسلامی، معادل هر نوع مبادله تجاری یک سند برات را برای انتقال بدهی از سمت خریدار به فروشنده تعبیه کردیم. لذا این کار نیازمند رویکردی خاص بود. در همین راستا با بانک‌های منتخب کشور وارد تعامل شدیم و نظام بانکی را در این چرخه به‌عنوان یکی از نقش‌آفرینان لحاظ کردیم. در حال حاضر با مشارکت بانک‌ها روی سرویس برات الکترونیک، امکان انجام خرید دین برای تأمین مالی بنگاه‌ها داریم. این کار محدود به هیچ بانکی و حتی محدود به بازار بانکی هم نیست و تأمین‌کننده می‌تواند بازار سرمایه باشد که با یکی از کارگزاری های بزرگ کشور،  همین الان در حال تدوین مجموعه ابزارهایی برای طراحی بازار ثانویه خرید دین اسناد برات هستیم. با مجموعه صندوق‌های حمایتی نی  ابزارهای ویژه‌ای طراحی کردیم نظیر صندوق سرمایه‌گذاری صنایع کوچک. با شورای عالی مناطق آزاد هم وارد تفاهم شدیم. در همه این‌ها به زیرساخت نیاز داریم. ما روی زیرساخت‌های داده‌های  تجاری کار می‌کنیم تا بتوانیم این داده‌ها را قابل بهره‌برداری کنیم و از عدم تقارن اطلاعات پیشگیری کنیم و داده‌های نامتقارن را از بین ببریم تا بانک و صندوق‌های حمایتی بتوانند مطمئن شوند که معامله درستی در حال انجام است.


باقری در تعریف مزایای این سامانه گفت: افزایش سرعت عمل در حوزه تأمین مالی و کاهش هزینه تمام‌شده پول، اتفاق مثبت این سامانه است چون وقتی در قالب مدیریت زنجیره تأمین عمل می‌کنید، یک منبع مالی را از منبع اولیه به سمت مقصد نهایی هدایت می‌کنید. اتفاقی که در کشور در قالب صندوق‌ها اتفاق می‌افتد، این است که می‌خواهیم یک منبع مالی کم‌هزینه داشته باشیم ولی بعد از تزریق پول هیچ نظارتی صورت نمی‌گیرد. اما در این ساختار می‌توانیم منبع مالی را هدفمند هدایت کنیم. حتی می‌توانیم کارت‌های خرید ویژه‌ای تعریف کنیم برای حمایت از بازار مصرف کالاهای خاصی که در زنجیره تأمین مالی وجود دارد. این اتفاق در شبکه بانکی و مالی کشور تحول بزرگی است زیر بدون ایجاد تورم، منابع مالی بی‌حدوحصر به شبکه بازار تزریق می‌شود.

 

وی افزود: به گفته بانک مرکزی هر روز بیش از هزار و پانصد میلیارد تومان نقدینگی وارد بازار سکه، ارز، طلا، خودرو و مسکن می‌شود و هر بازاری به خاطر این نقدینگی متورم موجود در کشور کاملاً غیراقتصادی شده و بازارهای دیگر را از کار می‌اندازد. بحث ما این است که سرمایه‌های  کشور به سمت بازارهای مولد و اشتغال زا حرکت کند و از منابع کشور حمایت شود تا آنها برای تولید مصرف شود. همین حالا در وزارت رفاه بحث‌هایی داریم که چطور می‌توان با کمک زنجیره تأمین مالی از منابع تزریق‌شده مانند کالاهای اساسی و با شفاف‌سازی کاری کنیم که این کالاها به دست مصرف‌کننده واقعی برسد. بدون ساختار تامین مالی زنجیره تأمین، عملاً اتفاقی که افتاده این است که یارانه جایی می‌رود که واقعاً هدف دولت نیست. برای روشن شدن موضوع یک مثال ساده عرض می‌کنم. مجموعه نوبر سبز از مجموعه به پخش و زرین پخش روغن تهیه می‌کرده است. این مجموعه، محصول چیپس تولید شده و به فروشگاه ارسال می‌کند. همیشه دغدغه نوبر سبز برگشت به‌موقع پول از شبکه توزیع و پر کردن جای پول در شبکه خرید بود. ما برای نوبر سبز با برات از به‌پخش کالا می‌خریم و برای نوبر سبز کالایش را با برات می‌فروشیم. برات در راه آتی دو ماه بعد را با بدهی دو ماه بعد تسویه می‌کنیم و به نوبرسبز اجازه خرید جدید می‌دهیم. یک طرف این اتفاق می‌تواند کارت‌های کالاهای مصرفی و کارت خرید اعتباری باشد که بازار خرده‌فروشی را هم به بازار فروشگاه، فروشگاه را به تولیدکننده، تولیدکننده را به تأمین‌کننده وصل کند تا برسد به‌جایی که روغن خام وارد کشور می‌شود. هرکدام از این بنگاه‌ها از شبکه بانکی وام می‌گرفتند و 18 درصد سود می‌دادند. ما برای شبکه بانکی مقدار 18 به‌علاوه یک عدد سود را تضمین می‌کنیم و منابع را در اختیار خود زنجیره می‌گذاریم. در مطالعاتی که در قالب زنجیره تأمین مالی انجام شده، در صنعت پوشاک 24 درصد بهای تمام‌شده کالای فروش رفته هزینه تأمین مالی است. با پیاده‌سازی زنجیره تأمین مالی، این رقم به 7 درصد کاهش پیدا می‌کند و 17 درصد بهینه‌سازی می‌شود. بر این اساس هم قیمت کالا پایین می‌آید و هم توان سبد خانوار  بالا می‌رود  و هم تولیدکننده از دغدغه تأمین مالی دور می‌شود.

 

فردوس باقری در انتها گفت: بانک‌ها، بازار سرمایه و دارندگان پتانسیل و توان‌های مالی و اقتصادی باید رویکرد خود را  تغییر دهند و بهره‌وری بیشتری حاصل کنند. این بازی برد-برد است اما بدون اشتراک‌گذاری اطلاعات و تأمین زیرساخت‌های الکترونیکی، انجام مبادلات شدنی نیست و اگر بانکی بخواهد به سمت نظارت بر قراردادهای مشارکتی حرکت کند بسیار پرهزینه خواهد شد.

دکترشاپورزارعی

دکتر شاپور زارعی 

گفتگو با دکتر شاپور زارعی درباره بهبود خدمات بانکداری

 گفت و گو با شاپور زارعی

۱۹ فروردین ۱۳۹۱افزودن دیدگاه
نوشته شده توسط رسول قربانی
بهبود مستمر و اقدام به‌هنگام، دو ضرورت در ارائه خدمات بانکداری الکترونیکی؛
دکتر شاپور زارعی با داشتن مدرک پست دکترای مدیریت فناوری اطلاعات و تحصیل در رشته مدیریت مالی، مباحث مختلف دانشگاهی مرتبط با بانکداری الکترونیکی را طی کرده است. وی علاوه بر تدریس در دانشگاه‌های داخلی و خارجی، تجربۀ فعالیت در جایگاه مدیریت و مشاورۀ فناوری اطلاعات بانک‌های داخلی و خارجی را هم در کارنامۀ خود دارد. تجربۀ کار با اکثر نرم‌افزارهای کربنکینگ بانک‌های داخلی و سوابق علمی ایشان باعث شد تا برای ارزیابی یک دهه عملکرد بانکداری الکترونیکی در کشور، پای صحبت‌های ایشان بنشینیم. آنچه در پی می‌آید، حاصل این گفت‌و‌گو است.
با توجه به گذشت تقریبی یک دهه از عمر بانکداری الکترونیکی در کشور، گذشته و آیندۀ این مقوله را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
در اوایل مطرح شدن بحث بانکداری الکترونیکی، بانک‌ها اقدام به راه‌اندازی سیستم‌های بانکداری متمرکز (کوربنکینگ) کردند. شاید مهم‌ترین علت این بود که در آن زمان، این بحث در میان محافل بانکداری مرسوم بود. به مرور زمان، بعضی از بانک‌های خصوصی و دولتی، راه‌اندازی بانکداری متمرکز واقعی را در دستور کار خود قرار دادند. بانکداری متمرکز تا حدودی توانست در پیاده‌سازی سیستم بانکداری اینترنتی، راه‌گشا باشد؛ اما بحثی که امروزه در میان است توجه به سرویس‌های ارزش افزوده است که در واقع بهترین راهکار جهت بهبود مشتری‌مداری و ارتقای سیستم‌های بانکداری الکترونیکی به‌شمار می‌آید.
اصلی‌ترین کار در پیاده‌سازی سیستم‌های ارزش افزوده، بررسی نیازی است که مشتریان از بانک‌ها انتظار دارند. همچنین در نظر داشتن و بهبود زیرساخت‌ها، با توجه به اهمیت پیاده‌سازی در بستر مجازی، از اولویت‌های مهم است.
راهکارهای ارتقای سیستم‌های مالی را جهت پیاده‌سازی این سیستم‌ها چگونه می‌بینید؟
در گذشته عمدتاً نیاز‌ها به صورت تجمعی و با حجم بالایی از فعالیت‌ها و کارکرد‌ها چه در بخش نرم‌افزاری و سخت‌افزاری و چه در بخش منابع انسانی صورت می‌گرفت. در واقع توجهی به نیازهای لحظه‌ای مشتریان نمی‌شد و به همین علت بسیاری از این خدمات مورد توجه قرار نمی‌گرفت.
امروزه پیاده‌سازی سیستم‌های خدمات بانکی و به‌ویژه خدمات بانکداری الکترونیکی، توجه ویژهای به نیازهای مشتریان دارد. این نیاز‌ها با اجرای سامانه‌های مدیریت مالی بر دو اصل استوار است: بهبود مستمر و اقدام به‌هنگام در بررسی موارد پولی و مالی. همواره نیاز است رویکردی مشتری‌مدارانه وجود داشته باشد و این اصل جز با پیاده‌سازی این دو اصل امکان‌پذیر نیست. سیستم‌های بانکداری الکترونیکی با اجرای طرح ارزش افزوده، در واقع این دو اصل را به‌خوبی می‌توانند در کنترل خود داشته باشند.
در سیستم‌های مبتنی بر ارزش افزوده، چون بدون در نظر گرفتن عنصر کیفیت نمی‌توان به دنبال اجرای صحیح آن بود، لذا توجه به کیفیت و از آن مهم‌تر بهبود مستمر، کلید موفقیت در اجراست. اهمیت این موضوع را می‌توان در جمله‌ای از مایکل پور‌تر یافت. به بیان وی «عنصر کیفیت همواره مد نظر مؤسسات و سازمان‌هاست، در حالی که بهبود کیفیت مهم‌ترین اصل در مشتری‌مداری سازمانی است.»
از سوی دیگر توجه به آنچه که رفع نیازهای آنی و لحظه‌ای در یک سیستم بانکداری الکترونیکی نامیده می‌شود، ما را به سمت استفاده از سیستم‌های اقدام به‌هنگام سوق می‌دهد. مشکلاتی که در استفاده از خدمات بانکداری الکترونیکی مطرح بوده و هست، می‌تواند تلنگری بر استفادۀ مستمر از این سیستم‌ها در سامانه‌های بانکی باشد. هم‌چنین بهبود کارکرد منابع انسانی نیز در گرو استفاده از همین سیستم‌هاست. اگر ارتقای عملکرد نیروی انسانی را به عنوان یکی از عناصر مهم در پیشرفت سازمان‌ها در نظر بگیریم، با توجه به نقش مهم این نیرو‌ها در سیستم‌های پولی و بانکی کشور می‌توان با به‌کارگیری سیستم اقدام به‌هنگام ضمن رفع موانع موجود، نسبت به ارتقای خدمات بخش منابع انسانی اقدام کرد.
رابطۀ مدیریت مالی در یک سیستم بانکداری الکترونیکی را با به‌کارگیری اصول بهبود مستمر و اقدام به‌هنگام چگونه تبیین می‌کنید؟
دورنمای مدیران مالی در سطوح مختلف بانکی و به‌ویژه بانکداری الکترونیکی باید بر اساس ارائۀ خدمات هر چه بهتر و در کوتاه‌ترین زمان ممکن باشد. امروزه صحبت از مدیریت مخاطره در بانکداری الکترونیکی در میان است و اینکه مدیران می‌کوشند از مخاطرات موجود در آن بکاهند. به عقیدۀ بنده، برنامه‌ریزی راهبردی (بلند مدت) مالی را تنها می‌توان با در نظر داشتن این دو اصل (بهبود مستمر و اقدام به‌هنگام) توجیه کرد. زمانی که صحبت از کاهش خطر و در نتیجه افزایش اعتماد مشتری به استفاده از سیستم بانکداری الکترونیکی به میان می‌آید، توجه مستقیمی نیز به افزایش ارزش یک سیستم بانکی می‌شود.
بسیاری از پدیده‌های شوم بانکی نظیر پول‌شویی، سوء استفاده از منابع ارزی، خروج بی‌رویۀ ارز از کشور و… را می‌توان به عنوان یک خطر بر سر راه پیاده‌سازی سیستم بانکداری الکترونیکی مد نظر داشت و توجه به این زمینه‌ها و تلاش برای کاهش مخاطره را می‌توان به‌عنوان یک معیار موفقیت، در برنامۀ مالی تلقی کرد. بدون شک مدیران مالی باید متوجه این نکات باشند تا بتوانند ضمن تحقق برنامه‌های ابلاغ شده از سوی بانک مرکزی، برنامه‌های بلند مدت خویش را بر بستری از خدمات مبتنی بر ارزش افزوده پیاده‌سازی کنند. با این اوصاف تعریف نوین خدمات بانکداری الکترونیکی، توجه به مدیریت مخاطرات، بهبود مستمر و اقدام به‌هنگام جهت ارائۀ خدمات مبتنی بر ارزش افزوده است.
زیرساخت‌های بانکداری الکترونیکی نوین را در مقایسه با زیرساخت‌های قدیم چگونه ارزیابی می‌کنید؟
توجه به زیرساخت در سیستم‌های اولیه بانکداری الکترونیکی، مبتنی بر ساختارگرایی بوده است. در واقع کمترین میزان توجه، به شرایط مورد نیاز مشتریان سیستم‌ها بود. در حالی که بهره‌گیری از عناصر بهبود مدیریت خدمات و همچنین توسعۀ مبتنی بر نیاز مشتری، این ساختار را تغییر داد. در واقع امروزه بحث از یک سیستم متمرکز در بانکداری الکترونیکی فرا‌تر رفته است و تأکید بر موضوع ارزش افزوده در خدمات بانکداری الکترونیکی از همین روست. مهم‌ترین موضوعی که در سیستم‌های پیشین بانکداری الکترونیکی از دید‌ها پنهان می‌ماند، کاهش اختلاف میان خواستۀ مشتریان و خدمات قابل ارائه از سوی بانک‌ها بود. به‌کارگیری عناصر بهبود مستمر و توسعۀ مدیریت کیفیت در سیستم‌های بانکداری الکترونیکی، ضمن کاهش این فاصله، به توسعۀ بیش از پیش این سیستم‌ها می‌انجامد و لازم است به عنوان یک اصل ضروری در ارائۀ خدمات نوین بانکداری الکترونیکی مورد توجه قرار گیرد.
با توجه به این تفاسیر، نقش بانکداری الکترونیکی را در بهبود چرخۀ تجارت الکترونیکی چگونه ارزیابی می‌کنید؟
با پیشبرد اهداف بانکداری الکترونیکی می‌توان اقداماتی نیز جهت توسعۀ تجارت الکترونیکی انجام داد. در واقع وجود بستر مناسب بانکداری الکترونیکی شرط لازم برای رسیدن به یک تجارت الکترونیکی سالم و موفق است. هدف اصلی پیاده‌سازی صحیح یک سیستم تجارت الکترونیکی نیز به‌مانند سیستم بانکداری الکترونیکی، کاهش هزینه‌ها و زمان و در نتیجه افزایش کاربری در سطح خدمات ارائه شده است و بنابراین دست‌یابی به این مهم در گرو توجه به زیرساخت‌ها و فرآیندهای اجرایی آن است.
سوق دادن معاملات در تجارت الکترونیکی به درگاه‌های امن بانکداری الکترونیکی تنها راه برای ایجاد و حصول اطمینان در ذی‌نفعان فعالیت‌های تجاری در سامانه‌های تجارت الکترونیکی است. در این موضوع نیز مجدداً بحث مدیریت مخاطره و سرمایه‌گذاری امن به میان می‌آید. در واقع می‌توان گفت شاهراه موفقیت در فعالیت‌های نوین بانکی، مدیریت مخاطره است و چنانچه این مقوله به‌درستی پیاده‌سازی شود، می‌تواند بستر مناسب و امنی را برای معامله‌گران و کلیه ذی‌نفعان شبکه‌های بانکی ایجاد کند. اهمیت این موضوع زمانی بیشتر روشن می‌شود که می‌بینیم مفاهیمی چون مبارزه با پول‌شویی، قاچاق کالا و ارز و… در مواردی حادث می‌شود که نظارت درستی بر ارزیابی مخاطرات معاملاتی صورت نمی‌گیرد و در واقع بستن درگاه‌های پرخطر در این زمینه به‌درستی انجام نمی‌گیرد. ارزش این موضوع چنان بالاست که آکادمی بین‌المللی مدیریت پروژه، اقدام به صدور گواهینامه‌های مدیریت ریسک سرمایه‌گذاری برای شبکه‌های بانکی کرده است.
در چرخۀ یک سیستم تجارت الکترونیکی، وجود عناصری مانند فروش، خرید و پردازش اطلاعات همگی نوعی هم‌پوشانی با آنچه که دربارۀ عملکرد و چرخۀ بانکداری الکترونیکی گفته شد، دارد. در واقع چنانچه در یک سیستم بانکداری الکترونیکی بتوان ارزش افزودۀ مطابق با این عناصر را به نحو احسن پیاده‌سازی کرد، می‌توان انتظار داشت که در اتصال درگاه‌های تجارت الکترونیکی به آن سیستم شاهد خطر کمتر و در نتیجه بهره‌وری بیشتر خواهیم بود. امروزه انتظار از سامانه‌های پرداخت/دریافت الکترونیکی به واسطۀ گذار نوع زندگی شهری بسیار بالاست و بانک‌ها موظف به برآورده‌سازی این انتظارات در چارچوب استاندارد‌ها و دستورالعمل‌های ابلاغ شده هستند.
منبع: نشریه بانکداری الکترونیک مرکز فابا
دکترشاپورزارعی
دکتر شاپور زارعی